Cerita Cekak Cerkak

Getune Tresna

                “heh yu wahyu, reneya!” mbengoke agung saka njero kantin FBS. “ apa mas?” wansulane wahyu, banjur wahyu mlaku marani agung. Agung kuwi mahasiswa pendhidhikan Basa jawa UNESA angkatan 2011. Wahyu adhik kelase agung angkatan 2013.

                “ nyapo mas? Kok dengaren ngopi dhewean ning kene, hla mas mase liyane neng ndi?” pitakone wahyu. Wahyu kalebu adhi kelas kang wis akrab karo angkatan sadhuwure jalaran wahyu kereb dijak Yoga serawurangan karo angkatan 2011. Yoga kuwi kancane sakamar Wahyu.

                “mulane aku nyelok awakmu iki”suarane ngguyu kaya-kaya ngece Wahyu, pancen agung iku bocahe seneng guyon. “ beh, trae ngece sampeyan ki mas,” wahyu ngguyu.

“yu  aku kate tekok nang awakmu yu” pitakone agung marang wahyu,

“ya ndang tekok ta mas, ngko tak wangsuli” sinambi nyumet udud. “ awakmu rak sakelas karo Zahro ta yu? pitakone. “ iya mas, nyapo mas ngesir ta?”  ngguyu ngakake wahyu. “ iya mas, nyapo mas ngesir ta?”  ngguyu ngece agung.  “ ya mung pengin luwih kenal ngono aku Yu, awakmu duwe nomere HP gak?” . “ enek mas, sik ngko tak smsne Hpku batune entek mas” Hpne didudohne. “ iya tak enteni smsmu yu” celathune agung sumringah.

                Pancen zahro iku kancane wahyu saangkatan 2013, dheweke dadi omong-omongan wong lanang neng jurusan basa jawa, amerga dheweke ayu banget, lan duweni bakat nyindhen. Suarane karo ayune padha penake. Iku kang ndadekake kabeh cah lanang kepincut marang dheweke.

                Wahyu nyetater sepedha montore, dheweke arep bali menyang kos-kosane. Nanging mara-mara ana bocah kang mbengoki wahyu,” yu, wahyu nebeng aku” mlayu marani. Wahyu kaget langsung noleh memburi, tibake bocah sing nyeluk Wahyu iku mau Zahro, nggawe celana ketat lan kemeja kaya wong kantoran.”nebeng aku? Beh mosok ana putri gonceng prajurit? Guyone wahyu. “ ya rapapa, neng tipi malah akeh sing prajurit dadi pacare”. Wangsulane Zahro.

“ ya kene ndang numpak tuan putri, kita turun mana?” ngguyoni putri karo mringis. “ gang 6, tapi mangan sik ya? Aku gurong mangan iki mau.” Wangsulane zahro marang. “ siap tuan putri” langsung wahyu ngegas pedhae menyang warung langganane Zahro. Neng embong cah loro kuwi guyonan kaya dene wong pacaran.

                Neng warung bocah sakloron kuwi tetep guyonan, wahyu ngrasa yen Zahro iku bocah sing penak dijak guyonan, bocah kang nyenengake. Ing tengah-tengahe mangan Zahro takon.

“yu ngko bengi tak telpun ya? Penting” sinambi mangan.

“iya, nyapo kok ndadak telpun? Ngomong saiki wae lo!” wahyu negesi.

“ lah gak penak yu, manehna aku ya kesusu, mari ngene aku ana janji karo kancaku sakamar arep ngeterne dheweke blanja neng Royal”. Zahro ngeyel.

“ iya iya, karepmu pokoke aja bengi-bengi ya?” wahyu bingung karo karepe zahro.

“iya yu, aku ngko kate ngomong penting,” nggawe bingung wahyu.Sawise mangan Wahyu langung ngeterne Zahro bali menyang kosane zahro.

                Satekane wahyu tekan kosan wahyu bingung lan kepikiran karo apa sing kate diomongne lia marang dheweke. Sawise sholat magrib wahyu ngenteni telpun saka zahro sinambi ngudud lan dolanan laptop. Hpne wahyu muni, nanging dudu nada telpun nanging nada dering sms. Wahyu langsung mbukak hpne mbok menawane sms saka kembang kampus si Zahro. Naging sawise dibukak sms kuwi mau saka Mas Agung kang nagih janjine wahyu sing arepe nguwenehi nomer Hpne Zahro nalika neng kampus mau.

                Banjur wahyu ngirimi nomer hpne Zahro marang mas agung. Wahyu terus ngenteni telpun saka Zahro, wahyu saiki malah kepikiran praupane zahro sing ayu lan kelingan nalikane guyonan neng parkiran kampus lan warung awan mau.

Anggone wahyu ngenteni telpun nganti kesirep sirep, wahyu ngliler amerga hpne muni. “ halo, sepurane yu. Tas telpun iki mau tas teka royal yu.” Gugup lan sungkan marang wahyu.

“ iya rapapa kok, iki ngenteni telpun saka tuan putri sampek kesirep-sirep, arep ngomong apa ta? Kok ketoke penting” wahyu ngece zahro maneh.

Mara-mara Zahro nangis neng telpun lan dheweke crite marang wahyu yen Zahro putus karo pacare. Ing kana wahyu ngedhem atine Zahro. Neng kono Zahro njaluk tulong dikancani wahyu terus.” Yu pokoke aku njaluk tulong kancani aku terus ya lak neng kampus, mung awakmu sing bisa ngerteni kahananku” zahro nangis njaluk tulong marang wahyu, banjur wahyu nuruti kekarepane Zahro.

                Saben diana wahyu bebarengan karo Zahro, neng kono wahyu wis ana rasa simpati lan thukul rasa tresna marang Zahro. Telung dina sabanjure wahyu ngejak zahro dolan neng royal. Neng royal kono wahyu duwe rencana bakal nembak Zahro. “ matur nuwun lo yu, awakmu pirang-pirang dina iki wis gawe aku seneng lan aku ngrasa nyaman yen karo kowe” ngawiti omongan nalika lagi mangan neng KFC royal.

“ iya, sasuwene pirang-pirang dina iki aku ya ngrasa seneng bisa ngancani awakmu, sampek-sampek thukul rasa tresna marang awakmu” disaut tangane zahro, “ sampeyan gelem dadi pacarku?

“ sepurane yu, sampeyan kasep ngomong tresna neng aku, aku wis pacaran karo mas Agung yu.” Ngeculake tangane wahyu.

“iya, rapapa kok, aku bisa ngertine. Neng awakdewe jik isa kekancaan kan?” ngempet laraning ati.

                Sawise wahyu ngeterne Zahro menyang kosane zahro. Wahyu langsung mulih. Tekan kamar wahyu kaya wong linglung lan getun.” Nyapo biyen aku nguwenehi nomere Zahro marang mas agung, lan nyapo Zahro ora tahu crita yen dheweke cedhak karo mas Agung” gremenge wahyu ana ing kamar. “ nanging kuwi kabeh ya wis dadi pilihane Zahro, kabeh ya kancaku mas Agung lan Zahro, muga-muga bisa awet anggone pacaran. Aku sadar yen ta tresna iku ora kudu duweni”.